آینده نوشت 0 – چیستی زمان حسرت است!

* )گذر زمان حسرت آفرین است. حسرتش از جنس طمع و حرص نیست. حسرتش از جنس خسران است. از جنس نگاه به حاصلی که می توانست پر برکت و فراوان باشد، اگر به آنچه می دانستی عمل می کردی. اما حالا جز کویری خشک چیزی پیش رویت نیست؛ در کنار دانسته هایی که سنگینی‌اش بر دوشت از یک طرف و برق نگاهش(که شاید اشکی باشد بر گونه اش به حال تو) از سوی دیگر خنجر در نگاهت فرو می‌کند.

و چه سخت و چندین برابر خواهد بود یوم الحسره!

**) این نوشته‌ها آینده نوشت است. همان‌هایی است که قرار است فردا روزی که به زمین خشک و بی محصولم نگاه می‌کنم، نگاهشان برق بزند و گریه به حالم کنند. از جنس کراهت خواب بین الطلوعین است که می‌دانمش و حتی حساب و کتاب هم که می‌کنم، نتیجه‌اش می‌شود بیداری و نشاط روزانه، اما تن به لذت اندک و نخوت بعدش می‌دهم.

این‌ها خط و نشانی است برای خودم که خیلی چیزها را می‌دانستم و عاملش نبودم. شاید به لقمه حرامی و یا به نگاه حرامی...

***) در قدم 15 ام از 21 قدم ترک سیگار می‌خواندم:

" از امروز که تصمیم به ترک سیگار گرفتید، به هر کس که رسیدید، بی دلیل یا با دلیل به او بگوئید که از امروز سیگار نخواهم کشید."

این باعث می‌شود حتی اگر برای خودتان شکسته‌اید، برای خاطر دیگران هم که شده...

البته خودم کلیت این موضوع را قبول ندارم. اما به هر حال گامی‌ست موثر برای آدمی که تصمیمش را گرفته تا خلاص شود از گرفتگی راه تنفسش...

و چقدر سخت و شکننده است تصویر آدمی که همه، حرفهای امید بخش ترک اعتیادش را شنیده اند، اما مکیدن هوای آلوده و خفه‌‌گی اش را هم بعد از آن می‌بینند...

این یادداشت ها گام 15 از 21 گام که چه عرض کنم؛ 1000 گام پیش روست....

****) سوار بر قالی سلیمان خیال می‌شوم و از 40 سالگی‌ام به این روزهای عمر نگاه می‌کنم. و امروز می‌شود 16 سال پیش یعنی سال1393.