امانت دار

برای درس خواندن آمده بودیم خانه‌ی ما.

خانواده‌ ما رفته بودند شهرستان ختم داییِ مادرم. عصری بر‌می‌گشتند.

سعید ساعت 8 صبح آمد. قرار گذاشتیم تا ساعت 12 درس بخوانیم. 12 تا 2 هم استراحت و ناهار.

وسایل و کتابها را وسط پذیرایی پهن کردیم.

نیم ساعتی بود درس می‌خواندیم و سعید برایم چند مسئله را توضیح می‌داد.

یکدفعه مثل اینکه خبر بدی شنیده باشد رفتارش تغییر کرد.

کم‌تر سرش را بالا می‌آورد و مرا نگاه می‌کرد. تعجب کردم.

چند دقیقه بعد خودش حرفش را زد.

- رضا! می‌شه اون قاب عکس پشت سرت را برداری...

نگاه کردم. قاب عکس پدر و مادر و خواهر بزرگترم بود... توی مشهد...